Brzoza

Historia pochodzenia
Przypuszcza się, że podczas epoki lodowej brzoza już występowała i wędrowała wraz z lądolodem w kierunku południowym. Podczas wycofywania się lądolodu, brzoza zaczęła powracać  w kierunku północnym pozostawiając za sobą gatunki mniej odporne na mróz. Zadomowiła się w strefie tundry, tworząc tak zwane brzeziny. Obecnie brzoza  jest pospolitym drzewem klimatu północnego, a jej gatunki można spotkać w Ameryce, Azji i Europie aż pod koło biegunowe i daleką Syberię. W Polsce jest gatunkiem rosnącym do wysokości 1400 m n.p.m. Żyje w skrajnych warunkach i nietrudno spotkać ją w polskich lasach. Przez leśników jest uważana za chwast.

Zastosowanie
Drewno brzozy wykorzystywane było w stolarstwie do produkcji mebli. Istnieją doniesienia, że drewno brzozy wykorzystywano także w warsztatach kołodziejskich. Ponadto z kory i drewna można było uzyskać smołę i dziegieć, z wyrobu których słynęła Polska przez długi okres czasu. Kora brzozy służyła także jako dodatek do topników kowalskich (podnosiła temperaturę), a także w zdobnictwie do wykonywania pudełek ozdobnych, tabakierek czy koszyków. Z młodych gałązek wyrabiano miotły i koszyki, które do dzisiaj można spotkać na lokalnych bazarach. Istotnym wyrobem był też sok brzozowy wykorzystywany do produkcji „wody brzozowej”, która wzmacniała włosy. Innymi sposobami wykorzystania soku było wykorzystanie go do celów spożywczych w postaci destylatu lub win musujących.

Obecnie znaczenie brzozy spadło ze względu na dostępność tańszych i mniej uciążliwych w uzyskaniu produktów syntetycznych.

Aleksandra Kantorczyk
(aleksandra.kantorczyk@dlalejdis.pl)

^{Fot. pixabay.com}