Gdy dziecko płacze bez powodu

Opublikowano: 2017-03-23
Płacz dziecka bez powodu.
Zaspokajanie potrzeb psychicznych człowieka jest jednym z niezwykle ważnych aspektów, niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania.

Jeszcze ważniejszy jest etap rozwoju emocjonalnego i psychicznego, czyli okres dziecięcy. To w tym właśnie czasie, otoczenie i sytuacje mają największy wpływ na kształt przyszłej kondycji emocjonalnej i psychicznej dziecka, gdy osiągnie już w dorosłość.

Rola emocji w rozwoju dziecka

W okresie niemowlęcym i wczesnodziecięcym, zanim jeszcze dziecko nauczy się komunikować w sposób werbalny, jego jedyną, możliwą i znaną formą komunikacji, jest okazywanie emocji. Zwykle, kiedy dziecko chce wyrazić swoje niezadowolenie, żal, głód, smutek czy inne, negatywne emocje – płacze lub krzyczy. Kiedy jest szczęśliwe, również można to w łatwy sposób zaobserwować.

Rola rodziców na tym etapie jest niezwykle ważna. Właściwe reakcje na komunikaty wysyłane przez malucha nie tylko pozwalają na zrozumienie i poznanie jego potrzeb, ale także wzmacniają więź pomiędzy dzieckiem i rodzicem oraz budują u dziecka poczucie bezpieczeństwa. Choć może się to wydawać mało oczywiste, to właśnie sposób, w jaki reagujemy na zachowania dziecka, ma wpływ na to, jak w przyszłości będzie sobie ono radziło z emocjami.

Zrównoważona opieka

Każdy rodzic pragnie dla swojej pociechy jak najlepiej. Stara się wychowywać dziecko zgodnie z najlepszymi, wg siebie, wartościami i zasadami. Każdemu też wydaje się, że wybrana przez niego metoda wychowawcza jest najlepszą z możliwych. Warto jednak pamiętać o zachowaniu równowagi, pomiędzy konsekwencją i nadopiekuńczością. Dzieci, choć małe, są bardzo bystre i potrafią w łatwy sposób ocenić jakie ich zachowania wywołują określoną reakcję opiekunów. Nie oznacza to jednak, że należy całkowicie ignorować każdy płacz lub niezrozumiałe dla nas zachowania, które w pierwszym momencie mogą wydawać się nieadekwatne do sytuacji. Ważna jest jednak konsekwencja. Jeżeli oczekujemy od dziecka określonych zachowań, a ono mimo naszych wielokrotnych próśb nie reaguje, powinniśmy starać się panować nad własnymi reakcjami, a dziecku, aż do skutku, powtarzać i tłumaczyć intencje naszych oczekiwań oraz powód, dla którego powinno wykonać nasze polecenie.

Kojący wpływ opanowania

Podobnie, jak dorosłych, temperament dzieci również różni się od siebie. Jedne są bardziej, inne mniej opanowane. Jedne są bardziej, inne mniej emocjonalne, itd. Rodzice lub opiekunowie są pierwszymi osobami, z których dziecko czerpie wiedzę i bierze przykład. Dlatego też dorosłe opanowanie w sytuacji, gdy dziecko nie radzi sobie z własnymi emocjami, jest pierwszym krokiem do osiągnięcia sukcesu. Kiedy dziecko nie umie zrozumieć własnego zdenerwowania, strachu czy smutku, ale widzi, że jego rodzic wykazuje zrozumienie i stara się pomóc dziecku w opanowaniu sytuacji, łatwiej i szybciej dochodzi do wyciszenia i uspokojenia. Tłumaczenie – nawet, gdy nasze dziecko jeszcze nie mówi – przytulenie oraz szybkie znalezienie rozwiązania trudnej dla dziecka sytuacji, uczy je, że nie tylko ma na kogo liczyć, ale także, że z każdej sytuacji można znaleźć wyjście. To buduje umiejętność panowania nad własnymi reakcjami oraz wzmacnia cierpliwość.

Gdy wszystko robimy „dobrze”, a jednak nie działa?

Zdarzają się jednak sytuacje, gdy mimo, że mamy, według nas, doskonały kontakt i relację z naszym dzieckiem, jego zachowanie zaczyna nas niepokoić. Dziecko często chodzi smutne, jest apatyczne, nie ma apetytu, ma problemy ze snem, płacze bez powodu. Mimo częstych rozmów, nie jesteśmy w stanie dowiedzieć się co może być powodem obniżonego nastroju. Przeanalizowaliśmy wszystkie zmiany, jakie mogły nastąpić w codziennym życiu malucha, zadaliśmy pytania o szkołę, rozmawialiśmy z wychowawcą w placówce edukacyjnej i nadal nie znamy powodu, dla którego nasze dziecko ma utrzymujące się obniżone samopoczucie. Wówczas najlepszym rozwiązaniem jest zasięgnięcie porady specjalisty i udanie się do psychologa dziecięcego. Dzięki takiej wizycie, nie tylko umożliwimy sobie poznanie przyczyny stanu naszego dziecka, ale dowiemy się także, jak radzić sobie w takich sytuacjach i w jaki sposób możemy wspierać naszą pociechę, aby szybciej odzyskała dobrą kondycję. Terapia z psychologiem dziecięcym może pomóc także w samodzielnym identyfikowaniu problemów, które mogą pojawić się w przyszłości.

Źródło: Macromedica - Psycholog Warszawa

Fot. Materiały zewnętrzne



Facebook
Reklama
 
W tej witrynie stosujemy pliki cookies. Standardowe ustawienia przeglądarki internetowej zezwalają na zapisywanie ich na urządzeniu końcowym Użytkownika. Kontynuowanie przeglądania serwisu bez zmiany ustawień traktujemy jako zgodę na użycie plików cookies. Więcej w Polityce Cookies. Ukryj komunikat

COUNT:15