Jak widzą cię inni?

Podsumowując: nie warto być konformistką.

Ale czy to oznacza, że powinnaś całkowicie ignorować cudze opinie na swój temat? Oczywiście, że nie! Dobrze jest wiedzieć co myślą o tobie inni- i czasem dobrze jest się zastanowić czy w ich słowach (także tych krytycznych) nie ma aby trochę racji?

Za co najczęściej bywasz krytykowana? Za lenistwo, roztargnienie, niedokładność, spóźnianie się, bezczelność? Jeżeli weźmiesz pod uwagę co się w tobie nie podoba innym i przemyślisz to, możesz stworzyć listę swoich wad, nad którymi dasz radę popracować- zmniejszyć je lub nawet wyeliminować…

A za co najczęściej bywasz chwalona? Za pomysłowość, inteligencję, dobre serce? Nie wstydź się przyjmować pochwał, nie bądź zbyt skromna i zapamiętuj co inni w tobie doceniają. Trzeba znać nie tylko swoje słabe, ale i te mocne strony. Trzeba znać swoją wartość!

Ile osób cię lubi a ile nie znosi? Jeżeli jesteś powszechnie nielubiana- z czego to wynika? Z twojej szczerości, bezkompromisowości? A może jednak nie? Ludzie rzadko nie lubią nas za nasze zalety- choć chciałybyśmy tak myśleć. Może brak sympatii otoczenia wynika także z tego, że nie potrafisz „dogadywać się” z ludźmi? Albo, że jesteś egoistką?

Czy często wdajesz się w kłótnie? Jeżeli tak: dlaczego? Czy zawsze chcesz stawiać na swoim?

Czy często słyszysz: „z tobą nie da się rozmawiać”? Jeżeli tak, może powinnaś wziąć to sobie do serca i zastanowić się z czego to wynika? Czy często przerywasz swoim rozmówcom? Czy naprawdę słuchasz tego co do ciebie mówią? Czy starasz się zrozumieć cudzy punkt widzenia, czy skupiasz się tylko na tym by przeforsować swoje racje?

Czy jesteś obiektem plotek? Jeżeli tak: dlaczego? Czy dlatego, że prowadzisz tak interesujące życie? Albo dlatego, że jesteś tajemnicza, ludzie niewiele o tobie wiedzą, więc „dopowiadają” sobie różne rzeczy? A może jest wręcz przeciwnie: za dużo opowiadasz o swoich prywatnych sprawach i dlatego twoje życie osobiste stało się „publiczne”? I przede wszystkim: czy plotki na twój temat ci szkodzą, przeszkadzają, czy możesz je ze spokojem ignorować i nie mają na ciebie wpływu?

Czy jesteś uważana za osobę życzliwą, koleżeńską? Jeżeli tak: czy to nie dlatego, że dajesz się wykorzystywać? Jeżeli nie: czy rzeczywiście jesteś kimś kto nigdy nie pomaga i nie robi niczego innego dla innych? Dlaczego tak się dzieje? Może nie proponujesz nikomu pomocy, wierząc, że jeżeli będzie jej potrzebować sam o nią poprosi? Może warto byłoby się trochę zmienić i być bardziej otwartą na uczucia innych?

Czy ktoś ci zazdrości? Czego? Sukcesów, zalet? Czy to dlatego, że się z nimi obnosisz? Ale czy jest coś złego w byciu dumnym z tego co nam się w życiu udało? Przecież mamy prawo się tym cieszyć! Nie warto „napawać się” cudzą zawiścią, ale też nie warto ze względu na nią „chować” swojego szczęścia… Zazdrość jest problemem zazdrośników, nie twoim.

Czy jesteś dla kogoś wzorem, autorytetem? Jeżeli są osoby, które cię podziwiają i chcą naśladować to znaczy, że masz w sobie coś wyjątkowego- wiedzę, charyzmę, niezłomne zasady moralne albo coś jeszcze innego. Pamiętaj jednak: bycie dla kogoś wzorem to także odpowiedzialność!

Katarzyna Lewcun
(katarzyna.lewcun@dlalejdis.pl)

^{Fot. pixabay.com}